Zuid - Afrika

Deze week was het weer zover. Op vakantie naar een land ver van Nederland vandaan. Ze noemen het Zuid-Afrika, niet gek want het ligt helemaal in het zuiden doh. S’morgenvroeg rond half 5 ging ik maar men nest uit. Aan de koffie en 1.5 uur rijdend naar Schiphol om mijn vlucht te halen. Met nog een berg muffe Hollanders of blanke racisten genoemd…

11 uur lang zitten op een stoeltje. Gelukkig wel 1ste klasse zodat ik de meest relaxte stoel had van het universum. Hij kon in elke stand worden gezet. Nummer 69 was men favoriet. Een stuk of 3 films verder en 3 maaltijden die je voor kiezen krijgt ben ik eindelijk geland in Kaapstad. Een prachtstad aan zee met toch witte stranden. Meteen de taxi in richting het hotel, want het was toch alweer laat geworden. Zittend naast de chauffeur, want er was geen plek meer in de taxibus keek ik mooi links van me richting de krottenwijken (Township genoemd) van Kaapstad. 20km lang, angst en ellende zou je zeggen, maar het was nogal rustig. En dan zitten wij dus als Nederlanders te zeuren dat de Bijlmer in Amsterdam onveilig is. Nou dit soort krottenwijken kunnen er ook wat van.

Na aankomst bij het hotel gaat er toch wel een wereld voor je open. 5 sterren en bediening die je koffers uit de taxi haalt. Dat mag ook wel, want de prijzen zijn niet gering. Helaas is het daar ook niet veilig. Zakkenrollers die in het hotel actief zijn en in kamers waar spullen worden gestolen. Nouja, dat soort shit hoort erbij moet je maar zeggen.

De volgende dag ga je op pad met een grafauto die je voor een paar knopen en een pakje boter hebt gehuurd. Niks airco maar gewoon de raampjes opendraaien. Ohja zei de verhuurder nog. Pomp de banden nog even op, want die zijn nogal slap. Lekker dan, maar het zal toch moeten gebeuren wil je niet voor een krottenwijk stil staan. Eerst maar de stad uit. Na 20km krottenwijken kom je in de rust. Typerend gevoel want echt net buiten die wijken kom je grote/dure wijnrestaurants tegen. Apartheid is toch nog een feit daar.

Het ene moment rij je door wijngebieden. 10 minuten later zit je even in een Township om vervolgens door een soort dessert te rijden waar helemaal niks groeit, laat staan leeft. Het is apart en zo moet je het land ook omschrijven. De gastvrijheid is enorm en geweldig. Je wordt geholpen met alles en problemen worden * relax * opgelost.

Aan de kust konden we walvissen bekijken stond op de folder. Helaas waren deze al 1 maand vertrokken naar een andere bestemming. We moeten het doen met de plaatselijke souvenirwinkels die hun rotzooi verkochten aan achterlijke toeristen. Helaas kan ik geen foto’s laten zien van de kuststreek. Deze zijn echt prachtig en echt een aanrader voor iedereen.

De volgende dag gingen we naar de zuidpunt van Kaapstad. Dit noemt men Kaap de Goede Hoop. Honderden jaren terug was dit vaak niet het geval voor de zeelui. Veel stranden bij dit punt omdat ze dacht dat Indië aan de overkant was. Mooi niet dus! In ieder geval was het de bedoeling dat ik wel dit zuidelijkste puntje ging halen en dus ging ik vol goede moed omhoog. Trappen op en klimmen maar. Minuten later en vele bejaarde achter me gelaten die na 10 treden het al niet meer zagen zitten ben ik er dan eindelijk. Een ronde vuurtoren en route wijzer met verschillende steden erop. Ook Amsterdam was van de partij. Tja en daar sta je dan. Kijkend naar het zuiden. Helemaal niks te zien, maar het voelt toch speciaal. Na een kleine 10 min is het gevoel van ja ik ben er toch weer weg. Je gaat bergafwaarts en komt nog de bejaarde tegen die je 25 min geleden nog voorbij bent gelopen. Je ziet hun gezichten en lacht vriendelijke dat ze er bij zijn.
Een mooie route lag nog in het verschiet. Langs de kust terug richting Kaapstad. Na een bocht zagen we op een parkeerplaats opeens wat apen op auto’s zitten. 1 aap had het zo goed bekeken dat hij een ruitenwisser van een auto als touw had gezien. Daar hing hij dan. Slapend en prima naar zijn zin.
Helaas vonden meer mensen het tijd om te gaan en zodoende kwamen we in een Zuid-Afrikaanse file terecht. Kilometers lang en met deze hitte was dat geen echte aanrader. Gelukkig ging het opeens regenen en koelde het lekker af. Helaas was 1 of andere Zuid-Afrikaanse muts nog niet helemaal wakker en knalde in de file achter op onze bumper. Wij kijken om en zagen 8 mensen in een kleine auto sip naar voren kijken. De bestuurster was niet verzekerd. Lekker dan, midden in Afrika met een muts die niet verzekerd is. Gelukkig konden we geen schade ontdekken en reden we door. Anders was het tandjes tuffen geweest zou je zeggen…. Terug aangekomen in het hotel waren weer 2 mensen hun tas kwijt geraakt. Het zal wel terecht zijn, want sommige mensen vragen er ook om.

De vakantie was alweer voorbij. Tijd om terug te gaan en weer 11 uur te gaan zitten op je luie reet in een tuig. Standje 69 er weer bij en d richting Amsterdam. Snel nog wat eten naar binnen schuiven en landen op het mooie Schiphol. Aangekomen was het maar 1 C en sneeuwde het zelfs. Nouja dan weet je in ieder geval dat je weer in Nederland bent. Welkom thuis en tot de volgende reis dan maar!